ΣΠΙΛΟΙ
Ευρέως γνωστοί με την ονομασία ελιές, αποτελούν καλοήθεις βλάβες του δέρματος, που εμφανίζονται με την ενηλικίωση και υποστρέφονται, εξαφανίζονται κατά την τρίτη ηλικία.
Ιδιαίτερη κατηγορία είναι ο συγγενής γιγάντιος σπίλος που εμφανίζεται από τη γέννηση, παίρνει μεγάλες διαστάσεις και ενέχει σχετικό κίνδυνο (μικρότερο του 10%) να μετατραπεί σε μελάνωμα κατά τη διάρκεια της ζωής. Το γεγονός αυτό καθιστά απαραίτητη τη στενή κλινική και δερματοσκοπική παρακολούθηση των παιδιών, αλλά και των ενηλίκων, που τον φέρουν.
Γενικά οι σπίλοι υπόκεινται σε πολλών ειδών μηχανικούς, χημικούς και άλλους ερεθισμούς, ανάλογα με τη θέση τους στο σώμα. Το γεγονός αυτό έρχεται να επιβαρύνει η ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα πολλοί από τους σπίλους να μετατρέπονται σε κακοήθειες του δέρματος. Θεωρούνται προκαρκινωματώδεις και πρέπει να αφαιρούνται. Η επέμβαση γίνεται υπό τοπική αναισθησία στο ιατρείο και η βλάβη αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση.
